ادب و هنر

نشسته بودم لب حوض، ماهی‌ها رو نگا کنم، با موج ریز روی آب، صفا کنم… صفا کنم! شاخۀ بید سر

نشسته‌ام در میان رود در میان حقیقتی برآمده از سکون جریان را حس می‌کنم سایشی به سرعت حرکت بارشی به

حیدر سهیلی اصفهانی (صخره) نشسته‌ام چو صخره در راه می‌نگرم حقیقتی بسته بر صلیب در این روزگار غریب امان ز

در اواخر سال ۱۳۹۵ خورشیدی، ناگهان در شبکۀ بی بی سی اعلام شد، غزل شناخته شده ای که تصور می

پرچم به دست داری و می‌روی چو مور از بیم آن که تو را آواره کرده است آیا درون روزنی