چگونه به خطر اومیکرون برای کودکان فکر کنیم؟
۲۲ دسامبر ۲۰۲۱ –پنج شنبه، ۲ دی ۱۴۰۰
آنا واتس برای نیویورک تایمز | ترجمۀ حیدر سهیلی اصفهانی
سویۀ اومیکرون در گسترۀ وسیعی در حال گسترش است و خطر ابتلا به عفونت بیشتر از قبل است. این امر برای والدین، به ویژه آن‌هایی که کودکان بسیار کوچکی برای واکسینه شدن دارند، بی‌اعتمادی ایجاد کرده است. ما از دو متخصص دربارۀ چگونه فکر کردن در این زمینه پرسیدیم. ما این پاسخ‌ها را ویرایش کردیم تا هم کوتاه‌تر شوند و هم واضح‌تر.
کارشناسان
• جنیفر نوزو Nuzzo ، اپیدمیولوژیست در دانشکده بهداشت عمومی جانز هاپکینز بلومبرگ که حوزۀ تخصصی‌اش بیماری‌های عفونی است. دکتر نوزو همچنین مادر دو فرزند ۵ و ۸ ساله است که در مدرسه دولتی تحصیل می‌کنند و کاملاً واکسینه شده‌اند.
• دکتر پیتر هوتز، متخصص اطفال و پژوهشگر کالج پزشکی بیلور که روی واکسن‌ها مطالعه می‌کند. از جمله، نوعی واکسن کووید-۱۹ با نام Corbevax است که برای کشورهای با درآمد کم و متوسط در نظر گرفته شده است.
- پرسشگر: بچه های من خیلی کوچک‌تر از آن هستند که واکسینه شوند. پس باید در بارۀ خطر اومیکرون نگران باشم؟
جنیفر نوزو: من والدین زیادی را در این شرایط می شناسم که بسیار نگران هستند. من واقعا با آن‌ها احساس هم دردی می‌کنم. پدر و مادر کودکان خردسال بودن، به اندازه کافی دردسر دارد، چه برسد به آن که بیماری فراگیری نیز شایع شده باشد.
من به طور کلی سعی می کنم مردم را تشویق کنم که به این خطر به دو شکل فکر کنند: خطر ابتلا و خطر ابتلای جدی به بیماری. سطح ابتلای وسیع در جامعه، خطر ابتلا را در تمام سنین افزایش می‌دهد. با این احتمال که اومیکرون باعث افزایش موارد ابتلای کووید در جوامع شود، با کمال تاسف، احتمال ابتلا نیز به همان اندازه افزایش خواهد یافت.
اما واکسیناسیون کودکان تنها راه محافظت از آن‌ها نیست. به طور کلی، ما دیده‌ایم که می‌توانیم با اطمینان از این که بزرگسالان پیرامون کودکان واکسینه شده‌اند، محافظت از کودکانِ واکسینه نشده را افزایش دهیم. این امر، روش مهمی برای محافظت از کودکانی است که برای واکسینه شدن بسیار کوچک هستند.
همچنین می توانید با پرهیز از حضور در فضاهای شلوغ، سرپوشیده و سایر اجتماعات، استفاده از تست های سریع قبل از رویدادهای اجتماعی و استفاده بزرگسالان از ماسک در برابر کودکان خردسالشان، خطر قرار گرفتن فرزندتان در معرض ویروس را کاهش دهید.
دربارۀ خطر ابتلا به بیماری در کودکان خردسال، خوشبختانه، همه داده‌هایی که ما در اختیار داریم نشان می‌دهد که خطر ابتلا به بیماری شدید در صورت آلوده شدن آن‌ها بسیار کمتر از بزرگسالان و نوجوانان است. داده های جدید همچنین نشان می‌دهد که خطر ابتلا به کووید طولانی در میان کودکان نیز کم است. اگر نوزادان زیر ۱۲ ماه داشته باشیم، اقدامات احتیاطی بیشتری انجام می‌دهیم، زیرا ممکن است خطر بیماری شدیدتری در مقایسه با کودکان نوپا داشته باشند. اما خوشبختانه، محدود کردن قرار گرفتن در معرض نوزادان آسان‌تر است، زیرا بسیاری از آن‌ها در آن سن، تحرک چندانی ندارند. کودکان مبتلا به بیماری‌های زمینهای ای بسا در معرض خطر بیشتری باشند و والدین باید برای دریافت راهنمایی‌های خاص، با پزشک کودکشان مشورت کنند.
در حالی که هنوز زود است، ما هنوز هیچ داده‌ای دربارۀ سویۀ اومیکرون ندیده‌ایم که ما را نگران کند که خطر ابتلا به بیماری شدید در بین کودکان تغییر کرده است. این خطرات نسبتاً کم و توانایی ما برای کاهش بیشتر آن‌ها ممکن است به کاهش برخی از اضطراب‌ها در چند ماه آینده کمک کند.
پیتر هوتز: موافقم! همچنین اضافه می‌کنم که در آفریقای جنوبی، شاهد بوده‌ایم که کودکان خردسال مبتلا به سویۀ اومیکرون گاهی به بستری شدن در بیمارستان نیاز پیدا کرده‌اند. با این حال، تعدادی از این کودکان ممکن است با ابتلا به کووید در بیمارستان بستری شده باشند، اما نه به دلیل ابتلا به کووید. بعید است که اومیکرون منحصرا کودکان را هدف قرار داده باشد، اما از آن جایی که این سویه قابلیت انتقال بسیار سریعی دارد، می‌تواند موجی توفنده را بر پا کند و کودکان را هم همراه با بزرگسالان در این موج غرق کند. شبیه به همان وضعی که در تابستان گذشته، سویۀ دلتا برای کودکان در همین جا تگزاس به راه انداخت.
- مدرسه فرزندم یک کلاس را به دلیل موارد جدید ابتلا به کرونا تعطیل کرده است. حالا با نمره‌های بچه‌هایمان چه کار کنیم؟
جنیفر نوزو: کارشناسان بهداشت عمومی ترجیح می‌دهند در بارۀ ایمنی به صورت نسبی صحبت کنند؛ “ایمن تر” به “ایمن”. به طور کلی، مدارسی که از استراتژی‌های کاهش موارد ابتلا استفاده می‌کنند، احتمالا در مقایسه با دیگر محیط‌های اجتماعی، محیط امن‌تری برای کودکان هستند.
خطرات جدی بیماری در کودکان، در طول دورانِ همه گیری کم بوده است و دانش آموزان در سن مدرسه اکنون می‌توانند برای کاهش بیشتر خطر ابتلا به بیماری‌های جدی واکسینه شوند. جزئیات مهم هستند. برای مثال، از تلاش‌هایی که برای ردیابی تماس‌های مدرسه دربارۀ منبع احتمالی ابتلای همگانی صورت می‌گیرد، چگونه می‌توان نتیجه گرفت؟ در بسیاری از موارد، وجود ابتلا در کلاس درس، ای بسا ناشی از شیوع بیماری در داخل مدرسه نباشد، بلکه ریشه در فعالیتی اجتماعی یا فوق برنامه باشد که همکلاسی‌ها در آن شرکت کرده‌اند.
به طور کلی، موارد ابتلا در میان باشندگان محیط مدرسه بسیار نادر است. اگر مدارس، روش «آزمایش برای ماندن» را اجرا کنند، می‌توان این خطر را کاهش داد. یعنی به‌جای الزام اجبار افرادِ مرتبط با مبتلایان به قرنطینه، از آزمایش‌های سریع در طول دوره قرنطینه استفاده شود تا مشخص شود آیا این افراد مرتبط، برای حضور در مدرسه ایمن هستند یا خیر. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری اخیراً این سیاست را تأیید کرده است.
هوتز: در این موج ابتلا به اومیکرون، حاشیۀ امن زیادی وجود ندارد، اما حداقل اکنون در زمانی که کودکان برای تعطیلات زمستانی یا کلا تعطیلات هفتگی به خانه فرستاده می‌شوند، شتاب بیشتری می‌گیرد. بنابراین، مهد کودک‌ها، مدارس، بیشتر کالج‌ها و دانشگاه‌ها، در زمانی که موارد ابتلا در بدترین حالت خود هستند، تشکیل جلسه نخواهند داد. در ماه ژانویه، ممکن است بازگشایی‌های با تأخیر روی دهد، به‌ویژه اگر در حال حاضر در شیب این موج جدید قرار داشته باشیم و یک یا دو هفته بیشتر منتظر بمانیم، اما مانند هر سویۀ جدیدی، ما تا زمانی که واقعا ندانیم، نخواهیم دانست.
- آیا در فضای باز، اومیکرون در مقایسه با دلتا خطر بیشتری دارد؟ آیا کودکان باید در زمینهای بازی ماسک بزنند؟
جنیفر نوزو: من اطلاعات خاصی ندیده ام که اومیکرون، خطر انتقال در فضای باز را افزایش دهد. همگام با هر کدام از اقدامات ایمنی که در پیش می‌گیریم، ما باید میزان حفاظتی را که این اقدام اضافه می‌کند، در مقابل درجه اختلالی که ایجاد می‌کند، متعادل کنیم. مهم ترین مکان ماسک در داخل خانه است. برخی از بچه ها از بستن ماسک در زمینهای بازی کاملاً خوششان می‌آید، به خصوص اگر هوا خیلی گرم نباشد. اما سایر کودکان، واقعاً از کندن ماسک استقبال می‌کنند.
- مدرسه فرزندانم، آن‌ها را مجبور نمی‌کند در طول تعطیلات در فضای باز ماسک بزنند و فرزندانم هم از این بابت، بسیار خوش‌حالند که بعد از بستن ماسک در مدرسه، در طول روز، حالا کمی استراحت کنند. من از این حمایت می‌کنم. خانواده‌ام معمولاً وقتی در خارج از منزل هستیم، ماسک نمی زنند، اما اگر در جمع باشیم، همگی ماسک می‌زنیم.
جنیفر نوزو: پاسخ به این سوال به موقعیت خاص فرزندان شما و سطح تحمل خطر شما بستگی دارد. فرزندان من هر دو واکسینه شده‌اند، بنابراین من با خیالی راحت، آن‌ها را به موزه می‌برم. اگر آن‌ها بیماری زمینهای داشتند، به طوری که من نگران سطح محافظت آن‌ها، در برابر واکسن یا خطر ابتلا به بیماری شدید در صورت ابتلایشان بودم، احتمالاً سعی می‌کردم تا حد زیادی از فضاهای داخلی شلوغ اجتناب کنم.
قبل از این که فرزندانم بتوانند واکسینه شوند، ما در مورد جایی که آن‌ها را می‌بریم، حساس بودیم و رفتن به مکان‌هایی را که مزایای اجتماعی یا رشدی فراهم می‌کردند، در اولویت قرار می‌دادیم. می‌خواهم آن‌ها را به موزه علوم ببرم، اگرچه ترجیح می‌دهم، در تابستان، زمانی که میزان ابتلا در جامعه کمتر بود، از آن جا بازدید کنم.
- چگونه باید اوقات بازی را برای کودکان واکسینه شده یا واکسینه نشده تنظیم کنیم؟
جنیفر نوزو: ایمن‌ترین زمان بازی، اوقاتی است که با سایر بچه‌های واکسینه شده‌ای که فرزندان شما از قبل با آن‌ها در ارتباط بوده‌اند، مانند همکلاسی‌ها بازی کنند. پیش از این که فرزندانم واکسینه شوند، بازی در فضای باز را ترجیح می‌دادم. البته ما هنوز زیر بار بازی در محیط‌های سرپوشیده نرفته‌ایم، اما اکنون که تمام خانواده ما واکسینه شده‌اند و با توجه به اهمیت بازی برای رشد و تکامل کودکان، عموماً احساس راحتی می‌کنم که این کار را انجام دهم.
هوتز: این جا در بخش جنوبی کشور، معمولاً آب و هوا، برای بچه‌ها به اندازۀ خوب است که در فضای باز بازی کنند یا اگر در داخل خانه هستند، در پشتی یا پنجره را برای تهویه باز بگذارند، در غیر این صورت، من با جنیفر موافقم.
- فرزندان من واکسینه شده‌اند، اما امیدواریم که جشن تعطیلات کوچکی با اعضای خانواده مسن‌تر یا دارای نقص ایمنی داشته باشیم. آیا باید در این باره تجدید نظر کنیم؟
جنیفر نوزو: با توجه به این که همه واکسینه شده اند، امکان تجمع نسبتاً ایمن وجود دارد. آزمایش‌های سریع و استفاده از ماسک، لایه‌های حفاظتی را اضافه می‌کنند. در نهایت، تصمیم باید با اعضای خانواده باشد که در معرض خطر هستند. آن ها باید تصمیم بگیرند که چه سطحی از خطرات اضافی را برای جمع کردن خانواده تحمل می‌کنند.
هوتز: من فکر می‌کنم این بستگی به سطح خطر اساسی، بر اساس سن یا میزان نقص ایمنی افراد دارد. همچنین بستگی به این دارد که مستعدترین افراد در گروه شما برای بیماری، چه زمانی داروهای تقویتی خود را دریافت کرده‌اند، زیرا مطالعات اخیر نشان می‌دهد که محافظت در برابر بیماری با علائم می‌تواند چند ماه پس از دریافت داروهای تقویتی کاهش یابد.
- در گردهمایی‌های بزرگ خانوادگی، چطور؟
هوتز: هر چه تعداد افراد در یک گردهمایی بیشتر باشد، معمولاً این خطر بیشتر است. من این کار را در طول موج همه‌گیری اومیکرون منع می‌کنم. اما اگر قرار است جمع شوید، توصیه می‌کنم همه کاملا واکسینه شده و تقویت شوند و مردم از آزمایشات سریع و ماسک استفاده کنند و با باز کردن پنجره‌ها تهویه هوا را افزایش دهند.
- در خانوادۀ من، کودکانی هستند که برای واکسینه شدن بسیار کم سن و سالند و ما قصد نداریم تغییرات اساسی در اقدامات احتیاطی که تاکنون انجام داده‌ایم، ایجاد کنیم. ما بچه‌هایمان را با ماسک به مدرسه می‌فرستیم و در مراسم کلیسا از ماسک استفاده می‌کنیم. زمانی که فردی علائمی داشته باشد، آزمایشات سریع انجام می‌دهیم. ما قصد داریم در کریسمس از خانواده دیدن کنیم، از جمله دو پدربزرگ و مادربزرگ بالای ۷۰ سال. آیا ما احمق هستیم؟
جنیفر نوزو: من می دانم که عده‌ای اساساً رفتارهای خود را در پاسخ به موارد فزایندۀ ابتلا تغییر می‌دهند، زیرا نمی‌خواهند به افزایش انتقال یا فشار بر سامانۀ سلامت کمک کنند. من به شدت از این تلاش‌ها قدردانی و حمایت می‌کنم، اما در جایگاه پدر و مادر، پس از نزدیک به دو سال که بچه‌هایمان را در خانه، بیرون از مدرسه، دور از اقوام در تعطیلات و غیره نگه می‌داریم، انجام این کار واقعاً سخت است.
بنابراین، من فکر می‌کنم پاسخ واقعی‌تر این است که کاری که باید انجام دهید بستگی به تحمل خطر، توانایی شما در ایمن‌تر کردن فعالیت‌ها و توانایی شما برای مقابله با بیماری در صورت ابتلا دارد. آن چه شما توضیح دادید به طور کلی نحوۀ زندگی خانوادۀ ما قبل از واکسینه شدن فرزندانمان است. ما رفتن به مکان‌ها و انجام کارهایی را که برای ما در جایگاهِ یک خانواده مهم بود، در اولویت قرار دادیم. برای نمونه، دیدار با خانواده و دوستان نزدیک و رفتن به مدرسه…
البته اومیکرون، اساسا در این که ما چگونه از خود محافظت کنیم، تغییری ایجاد نمی‌کند، اما با توجه به افزایش سطح ابتلا در جوامع، این احتمال را که شما و اعضای خانواده‌تان در معرض ویروس قرار بگیرید، افزایش می‌دهد. با این حال، اقداماتی که ما برای محافظت از خود در برابر این ویروس انجام می دهیم، یکسان است.
من هنوز فکر می‌کنم که می‌توان با اعضای ایمن خانواده دیدار کرد، به خصوص اگر همه کسانی که می‌توانند، واکسینه شوند. آزمایش‌های سریع، درست پیش از دیدار با افرادی که مدتی است ندیده اید، می‌تواند کمک کند. تهویۀ مناسب و ماسک به ایمنی بیشتر این گردهمایی‌ها کمک می‌کند. حتی اگر خطرات کم باشد، مردم باید برای این واقعیت آماده باشند که ممکن است مبتلا شوند و در صورت ابتلا مجبور به پذیرفتن قرنطینه شوند.
هوتز: ضروری است که همه از واکسن‌های خود نهایت استفاده را داشته باشند. افرادی که واجد شرایط برای استفاده از مواد و داروهای تقویتی هستند باید آن‌ها را دریافت کنند. با توجه به نرخ بالای ابتلای مجدد به بیماری اومیکرون، کسانی که قبلاً آلوده شده بودند، باید واکسینه شوند. همه کودکان پنج سال، بالاتر باید واکسینه شوند.
