حیدر سهیلی اصفهانی (صخره)
آدمی را سگ بگیرد، جو نگیرد ای خدا!
چون شده است رسم سیاستزدگی
کاش چفت و قفل بندد این زبانش، بیصدا
تا شود رسمی برای اعتلای زندگی
بنده است او و نمیداند که بنده مانده است
او چه داند فرق عشق و بندگی؟
هر صباحی، شاه و آقایی برایش میتنند
داند او مانده است در این بیهودگی؟
آدم ابله مگر دسته هونگ مطبخی
که به دنگ دیگران میدنگی و با سادگی؟